Słowo Wicka na dany tydzień

16 października 1930 r. Tak mój Wicku. Dzieciństwo było szczęśliwe bez żadnych trosk. Młodość też szczęśliwa, ale już nie taka. Już się więcej zbiera chmur i trosk. A czy ja wiem, jakie(18) będzie moje...

25 maja 1932 r. Ten Sam Bóg, co stworzył niebo i ziemię. Ten Bóg w całym Swym majestacie mieszka we mnie. Z wszystką swą Boskością jest we mnie. Jestem niebem. Jestem świątynią. Jestem tabernakulum....

17 maja 1935 r. Daj mi rozum jasny i życie piękne i pracowite do ostatnich granic, a Ty bądź motorem mej pracy. Jej całym motywem. Przyjdź Królestwo Twoje. Bądź chwała Tobie, niech to będzie...

13 maja 1935 r. Obecnie zostaję codziennie po majowym nabożeństwie na małą chwilkę rozmyślania w kaplicy. Splatam dłonie i myślę o Bogu. […] Ono mnie podnosi i zbliża do Boga, to moja chwila najlepszej...

6 maja 1935 r. […] idę odważnie po harcersku i tu sobie stawiam hasło: ,,mierz siły na zamiary’’. Zamiar jest, a siłę muszę znaleźć. I znajdę, bo muszę. S.W. Frelichowski, Pamiętnik, Toruń 2013, s....

25 kwietnia 1932 r. Kapłan dzisiejszy stał się wygodnisiem. Nie tylko żeby żył wygodnie. Może nawet nie, ale wygodnisiem przez to, że stracił w sobie ducha apostolstwa, stracił poznanie swego celu. On ma zdobywać...

10 kwietnia 1936 r. Wielki Piątek Cierpienie – jestem przekonany, że trudy dotychczasowe to nic, że cierpienie prawdziwe dopiero przyjdzie. Jeżeli mistrz cierpiał, to czy sługa może nie cierpieć? […] Nie wiem, jakie będzie....

21 kwietnia 1932 r. […] rodzina moja dała mi zdrowy i jasny pogląd na życie. Wszczepiła w mą duszę ten boski pierwiastek, wszczepiła mi miłość ogólnoludzką dla uciśnionych i biednych i dała mi poszanowanie...

7 kwietnia 1936 r. Życie jest krótkie i temu, który stoi nad grobem, zdaje się, że dopiero żyć zaczął. I takie wrażenie odnosi każdy, choć żył lat czterdzieści, czy pięćdziesiąt, czy dziewięćdziesiąt. (198) Przypuszczam,...

6 kwietnia 1936 r. Życie moje tu na ziemi to tylko pielgrzymka, to ułomek tylko mego życia. Bóg stworzył nas dla siebie i niespokojne jest serce nasze dopóki w Nim nie spocznie. A spocznie...