SKARŻYSKO-KAMIENNA. Sanktuarium Matki Bożej Ostrobramskiej

ul. Wileńska 33
26-110 Skarżysko-Kamienna
www.ostrobramska.pl
https://www.facebook.com/bazylikaostrobramska/

Sanktuarium Matki Bożej Ostrobramskiej powstało dzięki pierwszemu Ordynariuszowi Diecezji Radomskiej ks. biskupowi Edwardowi Materskiemu, wilnianinowi z pochodzenia. Ksiądz Biskup w dzieciństwie chodził z rodzicami do Ostrej Bramy, modlił się przed wizerunkiem Matki Bożej. Ukochał Ją i „zabrał w sercu”, w swoje dalsze życie. Po II wojnie światowej, wiedząc, że na Litwie granice są zamknięte, kościoły zamieniane na muzea czy magazyny – bał się, by z Ostrą Bramą nie stał o się podobnie. Bardzo pragnął, by Imię Matki Miłosierdzia było rozsławiane na zachód od Wilna.

Dlatego odpowiadając na prośby Polaków, którzy z przyczyn historycznych opuścili swoje ukochane ziemie, podjął decyzję budowy repliki Ostrej Bramy w Skarżysku-Kamiennej. Praca rozpoczęła się od pierwszej łopaty dnia 31 maja 1988 roku. W rok później jest już Ostra Brama. 22 października 1989 roku przybywa ks. Henryk kard. Gulbinowicz, także wilnianin, który dokonuje poświęcenia kaplicy i intronizacji obrazu Matki Miłosierdzia. Od tego czasu datujemy istnienie tego świętego miejsca, które było wznoszone „modlitwą, pracą i ofiarą” – jak stwierdził na rozpoczęcie budowy – Kustosz, Proboszcz ks. prał. Jerzy Karbownik.

25 października 2014 r. kościół sanktuaryjny został podniesiony do godności Bazyliki Mniejszej. W prezbiterium świątyni umieszczony jest akt nadania tego tytułu. Bazylika ma szczególne znaczenie w wymiarze duchowym oraz jest symbolem łączności ze Stolicą Apostolską. Świadczy o tym dar z Bram Roku Świętego papieskich bazylik: św. Piotra, św. Jana, Matki Bożej Większej, św. Pawła. W świątyni znajdują się piękne witraże. Nad wejściem głównym duży witraż przedstawia dwa miejsca szczególnej czci Matki Bożej w Ostrej Bramie z Wilna i Jasnej Góry. Sanktuaria te okalają godła Polski począwszy od piastowskiego. W nawach bocznych bazyliki witraże ukazują Polskich Świętych, będących chlubą naszego narodu (np. św. Wojciech, św. Stanisław Biskup Męczennik, św. Kazimierz, św. Jadwiga Królowa, św. Jan Kanty, św. Brat Albert, bł. Karolina Kózkówna, św. Maksymilian Kolbe, bł. Jerzy Matulewicz, św. Stanisław Kostka, bł. Władysław z Gielniowa, św. Jadwiga Śląska, bł. Wincenty Kadłubek i inni). Od nich uczymy się kochać Boga i drugiego człowieka. Uczymy się rozmowy z Bogiem i zawierzania Mu swoich spraw. W górnych oknach świątyni umieszczone są witraże przedstawiające sceny z życia Matki Bożej: Matka Boża Niepokalanie Poczęta, Narodzenie NMP, Uczenie NMP, Oddanie do świątyni, Zwiastowanie NMP, Nawiedzenie św. Elżbiety, Boże Narodzenie, Ucieczka do Egiptu, Odnalezienie w świątyni, Kana Galilejska, Ukoronowanie NMP. Umożliwiają one kontemplowanie życia Maryi, uczenie się od Niej właściwego i odpowiedzialnego postępowania. Jest to zarazem szkoła miłosierdzia i wypełniania woli Bożej. Witraże​twórcy Bolesława Szpechta wykonane w pracowni Zbigniewa Gustaba, są darem Polaków z Anglii, Kanady, Stanów Zjednoczonych i Polski.

Charyzmatem Sanktuarium jest kontemplacja Miłosierdzia. Tutaj w bazylice mniejszej jest modlitwa o miłosierdzie i czynne obdarowywanie miłosierdziem. W tym miejscu odkrywamy, że Bóg nie męczy się przebaczaniem, że nie ma takiej drogi, z której nie można by było do Boga wrócić.

W kaplicy Miłosierdzia Bożego przed wizerunkiem Jezusa Miłosiernego i wystawionym Najświętszym Sakramentem przybywający wierni proszą o miłosierdzie i dziękują za okazane. Tutaj są relikwie Apostołów Miłosierdzia: św. Jana Pawła II, św. s. Faustyny i jej spowiednika bł. Michała Sopoćki. To oni i inni znajdujący się w bazylice w swoich relikwiach: św. Rafał Kalinowski, św. Joaanna Beretta Molla, św. Teresa od Dzieciątka Jezus, bł. Stefan Wincenty Frelichowski, bł. Jerzy Popiełuszko wskazują drogę do świętości. To Oni pomagają nam w walce z szatanem i uczą współpracować z Bogiem. W Sanktuarium można uzyskać pojednanie z Bogiem przez sakrament spowiedzi. Służy do tego specjalne, oszklone pomieszczenie z konfesjonałem.